Jaki jest najdłuższy budynek w Warszawie? Pod Bazyliszkiem czy Pod Lwem? Dla koneserów: jak na trzeźwo opuścić wytwórnię wódek? Do której istniejącej wciąż kawiarni chodził Chopin? W Warszawie życie toczy się szybciej niż w innych częściach kraju. Sznury samochodów paraliżują centrum i główne drogi wylotowe. Pojawiają się wciąż nowe biurowce oraz wielkie centra handlowe. Na szczęście ostało się też sporo parków i romantycznych zakątków. Trzeba tylko wiedzieć, gdzie ich szukać, gdyż główną cechą zabudowy stolicy jest niespójność - odrestaurowane historyczne fragmenty miasta i perełki nowoczesnej architektury są wciśnięte w szarą masę blokowisk i placów niewiadomego przeznaczenia. Nie ma jednego określonego centrum. Turystów interesuje przede wszystkim historyczny ciąg Starówki i Traktu Królewskiego, natomiast wielkomiejskie życie koncentruje się nieco na zachód od tej linii, w okolicy ulic Marszałkowskiej i Jana Pawła II.

Autor w barwny sposób przedstawia wybrane kraje naszego kontynentu. Opisy przeplatają się tu z wątkami wspomnieniowymi, anegdotami, praktycznymi informacjami oraz pięknymi fotografiami.

Druga część znanego i cenionego przewodnika turystycznego - "Z sercem w plecaku, czyli wędrówki po drogach i bezdrożach Ziemi Świętokrzyskiej i Sandomierskiej". Autorem publikacji jest Paweł Wojtyś - przewodnik świętokrzyski.Podtytuł - "Góry Świętokrzyskie, Wokół Pasma Głównego, Żeromszczyzna" - zdradza, które tereny zostały uwzględnione w tej części przewodnika. Autor w szczegółowy sposób prezentuje historię, atrakcje turystyczne i biografie osób związanych z sercem Gór Świętokrzyskich. Całość wzbogacona jest cennymi informacjami praktycznymi dotyczącymi bazy noclegowej, gastronomicznej, infrastruktury towarzyszącej, wykazem szlaków turystycznych pieszych i rowerowych oraz stoków narciarskich. Ciekawym dodatkiem są zdjęcia, rysunki oraz szczegółowe mapy opisywanych terenów.Przewodnik ten różni się jednak znacznie od innych publikacji dostępnych na rynku. Jak pisze sam autor: "Przewodnik ten nie idzie w ślady poprzednich wydawnictw jemu podobnych; odchodzi, jak najdalej jak tylko może, od sztywnych i utrwalonych już standardów. Nie powstał też po to, by zwiedzać jak najwięcej w wielkim pośpiechu, choć jest to znakiem naszych czasów. Ma raczej zadanie zwolnienia biegu i zatrzymania się w opisywanych miejscach dla chwili zastanowienia i zadumy. Powstał w celu budowania odczuć turysty na trasie i dla uzyskania świadomości czasoprzestrzeni zwiedzanego miejsca."Niezaprzeczalnym wyróżnikiem książki jest jej forma - gawęda przewodnicka, pełna faktów, dat i skrupulatnych opisów zwiedzanych obiektów. Całość okraszono zgrabnie dowcipem, ciekawostkami i osobistymi spostrzeżeniami autora, dzięki czemu treść zyskuje na autentyczności i zachęca do włożenia do wędrówki tytułowego serca.